Dworce autobusowe są tradycyjnym klientem betoniarni - jeśli idzie o nawierzchnię do zatok, w których parkują autobusy. Z prostej przyczyny - ciężkie autokary wygniatały by zagłębienia w asfaltowej nawierzchni, szczególnie w gorące dni. Okazuje sie jednak, że obszary dworca przeznaczone dla ruchu ludzi również można estetycznie wykończyć betonem, przedstawiamy jedną z takich realizacji.
Dlaczego beton na dworzec?
Dodajmy: beton "monolityczny". Czyli taki, gdzie płyta przenosi nam obciążenia (masa autobusu) i jednocześnie jest warstwą wykończeniową (odporność na ścieranie, estetyka, niepylność). Dworzec autobusowy jest jednym z bardziej wymagających obiektów - ciężkie pojazdy, intensywny ruch ludzi, wystawienie nawierzchni na przemarzanie. Wymaga więc posadzki, nawierzchni klasy przemysłowej. Przy posadzce betonowej monolitycznej, takiej jak na zdjęciach, możemy łatwo sterować parametrami, odpornością na obciążenia, np. zwiększyć grubość płyty z 15 do 20 cm, dać więcej zbrojenia (włókno rozproszone), zastosować bardziej odporny na ścieranie utwardzacz metaliczny (w miejsce zwykle stosowanego mineralnego). Wreszcie na dworcu możemy zastosować penetrujący, krzemianowo-litowy impregnat do betonu, który tworzy w wierzchniej warstwie mikrozbrojenie chemiczne (w miejsce tradycyjnie stosowanego impregnatu akrylowego, powierzchniowego, który nie wsiąka w beton).
Więc opcji jest sporo, warto porozmawiać z inżynierem z naszego działu technicznego, żeby znów nie przesadzić "zabezpieczając się" przed ew. późniejszymi usterkami dworcowej posadzki i niepotrzebnie nie napompować kosztorysu. Wewnątrz, w poczekalni można dodatkowo szlifować, polerować beton - praktycznie każda z posadzek dekoracyjnych Bautech nada się do poczekalni.
Zimą do hali dworca docierają mrozy. Nawierzchnia betonowa jest odporna na ujemne temperatury, a także nie nasiąka olejami i jest odporna na chłodziwo, które może wyciekać z taboru
Wykończony betonową posadzką ciąg komunikacyjny na dworcu autokarowym. Wymalowane żółtą farbą strzały opierają się zdzieraniu przez podeszwy obuwia.
Peron nr 3 i oczekująca na pasażerów Scania. Tu widać, jak ciężko pracuje beton. Podłużne nacięcie na nawierzchni wychodzące spod zderzaka autokaru to ślad po dokładanym później kanale technologicznym.
Żółta jedynka oznaczająca stanowisko nr 1 wymalowana na betonie. Obok rewizja - widać łatwość z jaką można zatopić w betonowej podłodze instalacje wodną, kanalizacyjną, przykryć posadzką ciągi technologiczne.
Przeszklona witryna witająca pasażerów przyjeżdżajacych autobusem. Obok kilka miejsc parkingowych dla samochodów osobowych, na lewo od zatoki nr 9.
Jak zabrać się za nawierzchnię Twojego dworca? Zacznij od kontaktu z naszym działem technicznym, gdzie pomożemy Ci określić, jakiej grubości podłogi, na jakiej podbudowie, z jakim zbrojeniem i jak zaimpregnowaną powierzchnię potrzebujesz pod dane obciążenia.